تدریس
ثبت نمایندگی
آژیر: وسیله‌ای است هشداردهنده که درصورت بروز خطر، توسط سیستم اعلام حریق فعال شده و با تولید صدایی با قدرت کافی، ساکنین و متصرفان را آگاه می‌سازد.
باتری خشک: نوعی باتری که در ساخت آن از مواد اسیدی و مایع استفاده نشده باشد.
پانل مرکزی اعلام حریق: دستگاهی است که تمام اجزاء سیستم اعلام در یک منطقه حفاظت‌شده، از طریق این دستگاه پایش شده و درصورت دریافت هرگونه علامت بروز آتش‌سوزی و یا خرابی، از طریق تحریک دستگاه‌های هشداردهنده، خبررسانی می‌کند.
تصرف‌های نه‌گانه: تصرف‌های نه‌گانه شامل: تصرف‌های مسکونی، آموزشی-تربیتی، درمانی و مراقبتی، تجمعی، اداری و حرفه‌ای، کسبی و تجاری، صنعتی، انباری و تصرف‌های مخاطره‌آمیز می‌باشد.
۱- تصرف کم‌خطر: تصرفاتی هستند که مقدار و یا میزان اشتعال محتویات آن کم بوده و میزان نرخ حرارت آزادشده از حریق‌های احتمالی آنها، پایین است.
۲- تصرف میان‌خطر (گروه ۱) : تصرفاتی که میزان احتراق در آنها کم، مقدار مواد سوختنی متوسط و ارتفاع توده‌های مواد سوختنی از ۴/۲ متر بیشتر نباشد. در این تصرفات، حریق‌های با نرخ آزادسازی حرارتی متوسط موردانتظار است.
تصرف میان‌خطر (گروه ۲): تصرفاتی که مقدار و قابلیت احتراق محتویات، متوسط تا زیاد است و ارتفاع توده‌های محتویات با نرخ احتراق متوسط بیش از ۶۶/۳ متر و ارتفاع توده‌های محتویات با نرخ اشتعال بالا، بیش از ۴/۲ متر است.
۳- تصرف پرخطر (گروه ۱): تصرفاتی که قابلیت احتراق محتویات بسیار بالا بوده و گرد و خاک، پرز و ضایعات موجود، منجر به ایجاد حریق‌های با قابلیت گسترش سریع و امکان سرایت بالا با نرخ بالای آزادسازی حرارت می‌شوند. در این تصرفات، مایعات قابل‌اشتعال وجود نداشته یا اندک است.
تصرف پرخطر (گروه ۲): تصرفاتی با مقادیر متوسط یا بالای مایعات قابل‌احتراق یا قابل‌اشتعال و یا تصرفاتی که حفاظت از مواد قابل‌احتراق بسیار مهم و گسترده است.
چراغ نشانگر حریق: چراغی است که با شدت نور مطابق استانداردهای معتبر و با رنگ مشخص، جهت آگاهی افراد حاضر در محیط حفاظت‌شده مورداستفاده قرار می‌گیرد.
درب دودبند: ترکیبی از درب، قاب، لولا و دیگر متعلقات می‌باشد که از حرکت دود توسط محدودکردن مقدار هوایی که می‌تواند از میان درب‌های بازشو عبور کند، جلوگیری می‌کند.
درب مقاوم حریق: دربی که با انجام «آزمایش حریق استاندارد» حائز شرایط مقاومت و محافظت در برابر حریق، در مدت زمان مشخص باشد.
دریچه‌های دمنده: دریچه‌های سقفی یا دیواری‌ای است که جهت دمیدن هوای تازه، ازطریق دستگاه‌های هواساز، کولر، فن فشار مثبت و یا هوای تازه به داخل فضا، در نظر گرفته می‌شود.
دیوار کاذب: جداکننده‌هایی از جنس چوب، پی‌وی‌سی و یا مصالح ساختمانی سبک است که به‌صورت موقتی یا دائم، تفکیک نسبی فضاها را انجام می‌دهند.
زون اعلام حریق: منطقه‌ای شامل یک یا چند فضا که باتوجه به کاربری فضاها و گستردگی آنها، مشخص‌شده و شامل ادوات اعلام حریق نظیر: کاشف، شستی و … بوده و در پانل مرکزی به‌صورت جداگانه تعریف می‌شود.
هر زون اعلام حریق باید دارای شرایط زیر باشد:
¡ مساحت هر زون اعلام حریق نباید از ۲۰۰۰ مترمربع تجاوز نماید.
¡ حداکثر مسافت طی‌شده در داخل یک زون تا محل حریق نباید از ۶۰ مترمربع تجاوز نماید.
¡ درصورتی می‌توان یک ساختمان را یک زون اعلام حریق در نظر گرفت که مساحت هر طبقه آن کمتر از ۳۰۰ مترمربع باشد.
¡ در مکان‌هایی که مساحت طبقه از ۳۰۰ مترمربع تجاوز نماید، تمام زون‌ها باید به یک طبقه محدود گردند.
¡ پلکان‌ها، شفت‌های آسانسور یا دیگر شفت‌های عمودی (بدون حوزه‌بندی) باید به‌صورت زون‌های جداگانه شناخته شوند.
¡ در مکان‌هایی که در آن از سیستم کشف و اعلام حریق آدرس‌پذیر استفاده شده است، بروز دو خطا در سیستم نباید موجب این شود که منطقه حفاظت شده‌ای با مساحت بیش از ۱۰۰۰۰ مترمربع از مدار خارج شود.
سیستم کشف و اعلام حریق: سیستمی متشکل از دستگاه‌های کاشف، آژیرها، چراغ‌های هشداردهنده و ماژول‌های مختلف که درصورت بروز حریق، در کمترین زمان ممکن آن‌را کشف کرده و ضمن آگاه‌سازی ساکنان و متصرفان از خطر، می‌تواند فعال‌سازی سیستم‌های تهویه، اطفای اتوماتیک، کنترل آسانسور، باز و بسته کردن دمپرهای آتش و دود و همچنین عملیاتی از این قبیل را انجام دهد.
سیستم اعلام حریق خودکار: اين سيستم علاوه بر شستي، زنگ و آژير داراي كاشف‌هاي اتوماتيك (دود، حرارت و شعله) و يك تابلو كنترل مركزي مي‌باشد كه علاوه بر اعلام دستي، امكان اعلام اتوماتيك آتش‌سوزي (در اثر دريافت حرارت ، دود و … ناشي از آتش‌سوزي) را مهیا نموده و همچنين نشان‌دهنده طبقه و بخش يا حتي فضايي كه آتش‌سوزي از آن محل شروع شده است. در واقع يك سيستم اتوماتيك به كمك ميكروپروسسور، كليه فضاهاي موردنظر را بصورت دائمي كنترل و حفاظت مي‌نمايد. اين سيستم نقش مهمي در جلوگيری از توسعه آتش‌سوزي دارد.
سیستم اعلام حریق متعارف (۲ مرحله‌ای): نوعی از دستگاه‌ها و تجهیزات خودکار اعلام حریق می‌باشد که سیگنال الکتریکی آنها از نوع آنالوگ (غیردیجیتال) می‌باشد. اين نوع سيستم به دو روش طراحي و اجرا می‌شود:
الف – سيستم اعلام حريق با قابليت عملكرد آژير يا زنگ مختص زون ( زونال )
ب- سيستم اعلام حريق با قابليت عملكرد همزماني كليه زنگ‌ها و يا آژيرها
در این سیستم، منطقه موردنظر برحسب نیاز به چند منطقه (زون) تقسیم می‌شود. هر منطقه توسط دو زوج سیم (کابل) کاشف‌ها، شستی‌ها و زنگ‌ها را پوشش می‌دهد که دارای مدار اعلام حریق مستقل است. به محض شروع آتش در بنا، زنگ یا آژیر تمام منطقه‌ها به صدا در خواهد آمد.
سیستم اعلام حریق آدرس‌پذیر: در این سیستم تمام المان‌های بکار گرفته شده از قبیل: کاشف‌ها، شستی‌ها، زنگ‌ها، ماژول‌های ورودی و خروجی توسط یک کد یا آدرس، منحصر به فرد بوده و پانل کنترلی، اتاق یا محل موردنظر را با همان کد یا آدرس شناسائی کرده و شرایط آن‌را همراه با اطلاعات توصیفی بر روی صفحه نمایشگر جهت استفاده و هدایت سریع مسئولین ایمنی و یا ساکنین به نمایش می‌گذارد.
سیستم اعلام حریق دستی: در اين سيستم تعدادي شستي و زنگ در نقاط موردنظر نصب و توسط يك زون مشترك يا مستقل، به منبع تغذيه متصل مي‌گردد. در حالت عادي، شستي‌ها باز بوده و جريان از مدار عبور نمي‌نمايد. درصورتي‌كه يكي از شستي‌ها فعال شود، جريان در مدار برقرار گرديده و كليه زنگ‌ها و يا آژيرها در زون مشترك فعال خواهند شد. زون مستقل هر شستي فقط زنگ يا زنگ‌هاي مربوطه به مدار خودش را به صدا در مي‌آورد.
سقف کاذب: پوششی عموماً از مصالح سبک است که بوسیله آویزهایی به سقف اصلی متصل می‌گردد و کاربرد آن ایجاد فضایی جهت عبور لوله‌ها، کانال‌های تاسیسات، کابل‌های برق و کاهش ارتفاع سقف اصلی می‌باشد.
شبکه بارنده خودکار (اسپرینکلر): سیستم بارنده آبی است و از مجموعه‌ای از مخازن، پمپ‌ها، لوله‌ها، شیرها و نازل‌های ثابت تخلیه آب (اسپرینکلر) تشکیل شده است. این نازل‌ها معمولاً دارای فیوز (الکتریکی/مکانیکی) حساس حرارتی بوده که درصورت وقوع حریق و رسیدن گرما به آنها، عمل کرده و با پاشش آب ضمن ایجاد منطقه‌ای خنک و مناسب جهت فرار ساکنین، به عمل اطفای حریق کمک می‌کند.
شستی اعلام حریق: شستی اعلام با قابلیت عملکرد در زمانی کوتاه است. در راهروها و درب‌های خروجی، قسمت‌های ورودی و محل اجتماعات نصب می‌شود و با فشردن شیشه مخصوص، پیامی به مرکز کنترل اعلام حریق ارسال و از آن پس، عملیات برنامه‌ریزی‌شده در سیستم اعلام حریق، فعال می‌گردد.
فاصله پیمایش: فاصله‌ای که فرد برای رسیدن از یک نقطه به نقطه دیگر طی می‌کند را مسیر پیمایش گویند.
کابل شیلددار: نوعی کابل دارای محافظ مخصوص فلزی که از القای الکترومغناطیسی به کابل جلوگیری می‌کند.
کابل نسوز: کابلی که دارای پوشش مناسب بوده و می‌تواند به مدت حداقل دو ساعت در مجاورت حریق با دمای معین، بدون آسیب‌دیدگی و کاهش کارایی، در برابر حرارت مقاومت نماید.
کاشف پرتوئی: کاشف پرتوئی از دو قسمت فرستنده و گیرنده (آینه) تشکیل شده که فرستنده وظیفه ارسال پرتوها و گیرنده (آینه) وظیفه دریافت (انعکاس) پرتوها را به عهده دارد. با قطع مسیر پرتو توسط دود، فرآیند آشکارسازی حریق صورت می‌گیرد. حداکثر برد طولی این نوع کاشف ۱۰۰ متر و عرض آن ۵/۷ متر از طرفین محور پرتو می‌باشد.
کاشف ترکیبی: این نوع کاشف‌ها به دو محصول حریق نظیر: دود و حرارت واکنش نشان داده و با استفاده از الگوریتم و یا مدل کشف حریق که از قبل در درون آن طراحی شده، ضمن کاهش اعلام کاذب، سرعت پاسخگویی را نیز افزایش می‌دهد.
کاشف حرارتی افزایشی: این کاشف به افزایش مقدار مشخصی از دما در یک زمان مشخص در محیط واکنش نشان می‌دهد. این کاشف‌ها می‌توانند نوع دما ثابت را نیز در بر داشته باشد.
کاشف حرارتی ثابت: این کاشف در درجه حرارت مشخصی ( مثلاً ۵۸ درجه سانتی‌گراد ) فعال می‌شود.
کاشف خطی دودی: در اين كاشف‌ها کشف حريق در طول يك خط صورت مي‌گيرد. نمونه‌هاي اين كاشف‌ها دودي خطي يا بيم (Beam) و كابل‌هاي حس‌كننده حرارتي و یا نسل جدید از نوع فیبر نوری با استفاده از امواج لیزر می‌باشد.
کاشف دودی نقطه‌ای: این نوع کاشف‌ها در مقابل دود حاصل از آتش‌سوزی‌ها یا کندسوزی‌های اولیه حساس بوده و واکنش نشان می‌دهند.
کاشف‌های دودی به دو نوع یونیزه و نوری ( اپتیکال ) تقسیم می‌شوند.
كاشف‌هاي دودي يونيزه به ذرات ريز با قطر کمتر از یک میکرون دود حساس مي‌باشند.
کاشف‌های دودی نوری نیز به دو روش مستقیم و غیرمستقیم (با استفاده از پدیده تفرق نور) تولید می‌شوند که نوع دوم به دلیل حساسیت و دقت بیشتر و اعلام کاذب کمتر، امروز بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
کاشف شعله‌ای: به محض تولید گازهای داغ ناشی از آتش‌سوزی، انرژی تشعشعی به شکل تشعشعات مادون قرمز، نور مرئی و تشعشعات ماوراء بنفش تولید می‌شوند. کاشف‌های شعله‌ای طوری طراحی شده‌اند که در مقابل این تشعشعات واکنش نشان می‌دهند. (تذکر: کاشف‌ها فقط جهت تشعشعات مادون قرمز و ماورا بنفش طراحی و ساخته شده‌اند.)
کاشف گازی: این کاشف با استفاده از حسگرهای الکتروشیمیایی و در نوع قدیمی از نوع فلز گداخته، میزان انتشار گاز موردنظر را تشخیص داده و درصورت تجاوز از حد آستانه (Threshold)، جهت انجام فرایندهای بعدی، به پانل مرکزی اعلام خطر می‌نمایند.
کاشف موضعی: این نوع کاشف بدون نیاز به سیم‌کشی و در مکان‌های کوچک و کم‌جمعیت نصب شده و عمل کشف و اعلام حریق را انجام می‌دهد.
کاشف نقطه‌ای: در اين كاشف جزء حس‌كننده در يك نقطه مشخص قرار مي‌گيرد. این کاشف‌ها بیشتر از نوع دودی، حرارتی و گازی (گاز مونوکسیدکربن، گازهای سمی و گازهای قابل‌انفجار) می‌باشد.
کاشف نمونه‌گیر: اين نوع كاشف هواي موجود در محل را ازطريق پمپ یا جریان هوای کانال‌های تهویه مكش نموده و بوسيله لوله‌هايي به دستگاه مركزي که آن‌را آنالیز می‌کند، می‌فرستد. این سیستم از سه قسمت زير تشكيل مي‌گردد:
الف ) دستگاه مركزي كه حس‌كننده دود درون آن قرار دارد.
ب ) لوله‌هاي انتقال‌دهنده دود از نقاط موردنظر به دستگاه مركزي
ج ) پمپ مكش جهت مكيدن هوا و عبوردادن هوا از نقاط موردنظر به داخل دستگاه مركزي
کف کاذب: فضای روی کف ساختمان که معمولاً به منظور عبور تأسیسات الکتریکی و مکانیکی ایجاد می‌گردد و معمولاً در بناهای نظیر ساختمان‌های مدرن اداری، مخابرات، مرکز داده‌ها و یا سکوهای نمایش وجود دارد. ارتفاع کف‌های کاذب بین ۵۰ تا ۱۲۰۰ میلی‌متر می‌باشد.
گواهی‌نامه معتبر: رجوع شود به بند (۱-۵)
مراجع موردتأیید: رجوع شود به بند (۱-۱۰)
مساحت تحت پوشش کاشف: مساحت ناحیه‌ای که هر کاشف حریق می‌تواند تحت نظارت داشته و درصورت بروز حریق در ناحیه مذکور، توانایی کشف آن‌را دارد.
میانجی: در سیستم‌های اعلام حریق، در هر دو گونه آدرس‌پذیر یا متعارف، می‌توان از تجهیزات جانبی با نام «میانجی» (اینترفیس) و یا ماژول (واسطه) به منظور ایجاد ارتباط و هدایت سیستم‌های جنبی در یک تصرف مانند: آسانسور – پمپ‌های آتش‌نشانی – دمنده‌های فشار مثبت – اگزاست فن و سایر تجهیزاتی که لازم است از سیستم اعلام حریق فرمان گرفته و خاموش یا روشن شوند، استفاده می‌شود. این واسطه‌ها می‌توانند روی زون در سیستم متعارف و روی لوپ در سیستم آدرس‌پذیر نصب شده و براساس نوع آن و نحوه ارتباط با تجهیزات جانبی، عمل قطع یا وصل را اعمال نمایند. تجهیزات واسطه امکان کنترلی داشته و نمی‌توان از آنها برای برق‌رسانی، به‌خصوص برای تجهیزات پرمصرف استفاده نمود.
هشدار حریق بصری: نوعی هشداردهنده حریق که با استفاده از عوامل دیداری نظیر: چراغ و تابلوهای هشداردهنده مخصوص، ساکنین را از خطر مطلع می‌سازد.
کلیات
۱- محصولات مورداستفاده در یک سیستم اعلام حریق می‌بایست دارای نماینگی رسمی، معتبر و فعال در تهران باشند.
۲- فروشنده یا نماینده می‌بایست گواهی گارانتی ۱ ساله و خدمات پس از فروش حداقل ۵ ساله را ارائه نماید.
۳- روی تمامی قطعات علامت‌های زیر می‌بایست قابل‌رویت باشد:
– مدل قطعه، علامت آزمایشگاه تاییدکننده محصول، کد قطعه و نام کارخانه تولیدکننده
۴- قطعات اصلی سیستم اعلام حریق عبارتند از:
– کاشف، آژیر، شستی، پانل مرکزی و اینترفیس
۵- تمامی قطعات اصلی سیستم اعلام حریق می‌بایست موردتأیید یکی از آزمایشگاه‌های معتبر بوده و از سوی آزمایشگاه مذکور مطابق استانداردهای NFPA یا BS(EN54) مورد آزمایش قرار گرفته و گواهی‌نامه رسمی معتبر اخذ کرده باشد. (گواهی آزمایشگاه باید ازطریق سایت مختص آن آزمایشگاه، قابل‌پیگیری باشد.)
۶- آزمایشگاه‌های موردتأیید سازمان عبارتند از:
UL، FM، VDS، BSI، BRI(LPCB) و AFNOR
۷- قطعات استفادهشده در یک پروژه می‌بایست با یکدیگر سازگار (Compatible) بوده و شرایط آن به یکی از روش‌های ذیل احراز می‌گردد:
· تمامی قطعات ساخت یک کارخانه باشند.
· درصورتیکه قطعات ساخت یک کارخانه نباشند، ارائه مدارک مثبته فنی موردتأیید، دال بر تطبیق مشخصات فنی ضروری است.
· درصورت عدم رعایت موارد بالا، گواهی سازگاری قطعات توسط آزمایشگاه موردتأیید به‌گونه‌ای‌که در سایت آزمایشگاه قابل‌پیگیری باشد، موردتأیید است.
۸- کابل‌های مورداستفاده در کابل‌کشی سیستم کشف و اعلام حریق باید دارای استاندارد ایران و یا استانداردهای معتبر خارجی باشد.
۹- چراغ‌های اضطراری و نمایش‌دهنده‌ها می‌بایست از نوع مرغوب موجود در بازار باشند.
۱۰- طراحی و اجرای سیستم‌های کشف و اعلام حریق باید براساس ضوابط این دستورالعمل و استانداردهای مراجع معتبر و موردتأیید سازمان آتش‌نشانی شهر تهران انجام شود. مراجع و استانداردهای موردتأیید سازمان آتش‌نشانی شهر تهران عبارتند از: استاندارد ملی ایران، NFPA، BS/EN
۱۱- سازمان آتش‌نشانی شهر تهران در طراحی و اجرای سیستم‌های کشف و اعلام حریق، هر دو استانداردNFPA وBS/EN را قابل‌قبول می‌داند. بدیهی است برای اطلاع از جزئیات (detail) در موارد خاص، مهندسین باید به متون اصلی استانداردهای فوق مراجعه نمایند.
ضوابط ساختمان‌ها
۱- كليه تصرف‌هاي مسکونی با ارتفاع ۵ طبقه و بیشتر روي زمين بايد به سیستم كشف و اعلام حريق خودکار و دستی مجهز شوند.
۲- تصرف‌هاي آموزشي و فرهنگي با هر تعداد طبقه، آزمايشگاه‌ها و سايت‌هاي كامپيوتري باید به سیستم کشف و اعلام حریق خودکار و دستی مجهز شوند.
۳- فضاهاي موجود در تئاترها، سينماها و تمامي تصرف‌هاي تجمعي با هر تعداد طبقه، می‌بايست به سیستم کشف و اعلام حريق خودکار و دستی مجهز گردند.
۴- طراحي، اجرا، نصب و هرگونه تغيير، تبديل و توسعه در سيستم‌هاي كشف و اعلام حريق در بناها بايد مطابق معيارها و استانداردهاي معتبر و توسط متخصصان كارآزموده صورت گيرد.
۵- در تمامي بناهايي كه نصب سيستم كشف و اعلام حريق خودكار ضروري مي‌باشد، سيستم اعلام و هشدار دستي نيز الزامي مي‌باشد.
۶- كليه هتل‌ها، متل‌ها، مسافرخانه‌ها و خوابگاه‌ها با هر تعداد طبقه بايد به سيستم كشف و اعلام حريق خودكار آدرس‌پذیر مجهز شوند.
۷- بخش‌هاي داراي محتويات قابل‌احتراق در تصرف‌هاي آموزشي، فرهنگي ازقبيل: كتابخانه، آزمايشگاه، سالن اجتماعات و … بايد به سيستم كشف و اعلام حریق خودكار مجهز شوند.
۸- در تصرف‌هاي درماني، مراقبتي می‌بایست تمام راهروها، بخش‌هاي مراقبتي و نظارتي بيمارستان‌ها، مراكز توانبخشي، آسايشگاه‌ها، درمانگاه‌ها، شيرخوارگاه‌ها، مهدهاي كودك و كودكستان‌ها و خانه‌هاي سالمندان به سيستم كشف و اعلام حریق خودكار مجهز شوند.
۹- بناهاي اداري، حرفه‌اي دارای هر تعداد طبقه و مساحت و يا زير تراز تخليه خروج، بايد به سيستم كشف و اعلام حريق خودکار مجهز گردند.
۱۰- بناهاي كسبي، تجاري و صنعتی با هر تعداد طبقه و مساحت زیربنا، بايد به سيستم كشف و اعلام حريق خودكار مجهز گردند.
۱۱- تصرف‌هاي انباري بايد به سيستم كشف و اعلام حريق خودكار مجهز شوند. مگر در مواردي كه انبار داراي محتويات غيرقابل‌احتراق و كم‌خطر باشد که به تأیید سازمان آتش‌نشانی رسیده باشد.
۱۲- تصرف‌هاي مخاطره‌آميز بايد به سيستم كشف و اعلام حريق خودكار مجهز شوند.
۱۳- حداقل قطر یا سطح مقطع سیم هادی اعلام حریق باید مطابق دستور کارخانه سازنده باشد. حداقل سطح مقطع سیم‌های مورداستفاده نباید کمتر از ۱ میلی‌مترمربع باشد.
۱۴- فاصله کابل اعلام و اطفاء حریق با سایر کابل‌ها باید حداقل ۳۰ سانتی‌متر باشد.
۱۵- استفاده از اتصالات، مفصل‌بندی و سربندی غیراستاندارد در اجزاء سیستم اعلام حریق اکیداً ممنوع است. به عنوان مثال استفاده از نوارچسب غیرقابل‌قبول می‌باشد.
۱۶- عدم استفاده از سرسیم و سرکابل در اتصال کابل یا سیم به ترمینال‌ها و یا عدم برخورداری محل اتصال‌ها از استحکام لازم، غیرقابل‌قبول است.
۱۷- اتصال سیم زمین (با مقاومت کمتر از ۵ اهم) به پنل اعلام مرکزی الزامی است.
۱۸- تمام کابل‌های اعلام حریق در فضاهای بیرونی و پارکینگ باید از داخل لوله‌های فلزی عبور کنند.
۱۹- کابل‌های آژیر‌های اعلام حریق باید از نوع مقاوم انتخاب شوند. در اماکن صنعتی و حرفه‌ای تمام کابل‌کشی سیستم اعلام و اطفاء خودکار باید از نوع مقاوم حریق باشند.
۲۰- در تمام اجزاء سیم‌کشی سیستم اعلام حریق، رنگ سیم‌ها باید یکنواخت و مشابه یکدیگر و متمایز از سایر سیم‌کشی‌ها باشد.
۲۱- استفاده از کابل‌های با تنوع رنگ مختلف ممنوع است.
۲۲- درصورت استفاده از کابل هوایی برای سیستم اعلام حریق در فضای باز، قبل از اتصال به اولین عنصر اعلام حریق از هر طرف باید به سیستم ضدصاعقه (arrester) مجهز شوند.
۲۳- درصورتیکه طول کابل در فضای باز بیش از ۶۰۰ متر باشد، می‌بایست در فواصل ۶۰۰ متری یک دستگاه صاعقه‌گیر نصب گردد.
۲۴- تمام مدارهای تغذیه اعم از باتری و برق شهر می‌بایست به فیوز با آمپر مناسب مجهز گردند. فیوزهایی با آمپر بیش از ۲ و یا ولتاژ بیشتر از ۴۰ ولت بایستی از نوع پوشش‌دار و دارای درپوش انتخاب شوند.
۲۵- سیستم برق ورودی پنل مرکزی اعلام حریق باید دارای تجهیزات حفاظتی ضدصاعقه باشد.
۲۶- کابل‌کشی سیستم‌های اعلام آدرس‌پذیر باید مطابق دستور کارخانه انجام شده و ترجیحاً از نوع شیلددار استفاده شود. درصورت استفاده از کابل شیلددار، اتصال شیلد تمامی کابل‌ها به سیم زمین ساختمان الزامی‌ست.